Stabilite Yönleri:

Kırık iyileşmesinde temel prensip kırık parçaları yani fragmanların doku kaynaması gelişene kadar hareketsiz halde tutulmasıdır. Eksternal Fiksayonun başarılı olması için kullanılan teknikle fragmanların hareketlerinin yeterli düzeyde kısıtlaması gerekir. Fragmanların 3 temel yönde hareketi bulunur. Bunlar; Aksiyel, Rotasyonel ve Bükülme yönleridir. 

Aksiyel Stabilite:  Fragmanların aşağı-yukarı istikametteki hareketlerin kısıtlanması demektir.

Rotasyonel Stabilite: Fragmanların birbiri üzerinde dönme hareketlerinin kısıtlanma derecesini gösterir.

Bükülme Stabilitesi: Fragmanların ön-arka istikametteki hareketlerinin kısıtlanmasını ifade eder.

Çerçeve tiplerine göre stabilite düzeyleri farklılıklar gösterir..

Fiksatör Çerçeve Tipleri:

Eksternal Fiksatör uygulamasında temel olarak 5 tip frame yani çerçeve tanımlanmıştır.

Her tipte de 3 yönlü stabilitenin yeterli düzeyde sağlanması gerekir.

1. Tip IA:

Tek taraflı çerçeve üzerine dizili klempler ile uygulanır.  Basit bir sistemdir.

Aksiyel stabilitesi yeterlidir. Rotasyonel stabiliesi zayıftır. Bükülme stabilitesi zayıftır.

Kırık hattının tek ve transvers olduğu vakalarda yeterlidir. 

2. Tip IB:

Tek taraflı çerçevenin 2 adet uygulanmasıdır. Bunlar genelde birbirine 90-120 derece açı ile yerleştirilir.

Aksiyel stabilitesi iyidir. Rotasyonel stabilitesi yeterlidir. Bükülme stabilitesi iyidir.

Bazen rotasyonel stabiliteyi artırmak için rodlar birbirine bağlanabilir.

Kırık hattının oblik olduğu veya parçalı kırklarda tercih edilir.

3. Tip II MIN:

Tel veya pinlerin karşı tarafa geçirilerek aynı düzlemdeki karşılıklı 2 roda bağlanması ile kurulan çerçevelerdir. Rodlar arası açı 180 derecedir. Bu frame tipinde her bir fragmandan yalnız birer pin karşı tarafa geçirilir. Diğer pinler tek taraflı yerleştirilir.

Aksiyel stabilitesi yükektir. Rotasyonel stabilitesi iyidir. Bükülme stabilitesi yeterlidir.

Kırık hattının oblik olduğu veya parçalı kırklarda tercih edilir.

4. Tip II MAX:

Tel veya pinlerin karşı tarafa geçirilerek aynı düzlemdeki karşılıklı 2 roda bağlanması ile kurulan çerçevelerdir. Rodlar arası açı 180 derecedir. Her bir fragmandan en az 2 pinin karşı tarafa geçirilmesi gerekir.

Aksiyel stabilitesi çok yükektir. Rotasyonel stabilitesi çok iyidir. Bükülme stabilitesi iyidir.

Parçalı veya defektif kırıklarda tercih edilir.

5. Tie In:

İntramedüller bir pin ile primer tespit yapıldıktan sonra tek taraflı çerçeve ile kurulan eksternal fiksatör sistemidir. İntramedüller pin çok kalın değilse bükülerek roda tespit edilir. İntramedüller pinin kalın olduğu durumlarda ek bir klemp ve rod ile ana roda tespit edilebilir. 

Aksiyel stabilitesi iyidir. Rotasyonel stabilitesi yeterlidir. Bükülme stabilitesi çok iyidir.

Daha çok femur ve humerus kırıklarında tercih edilen bir sistemdir.